ИСУС, ПРВИОТ ПЛОД НА ВОСКРЕСЕНИЕТО

Од д-р Јирген Билер, претседател на ICEJ

Сезоната на Пасха, како и секој голем библиски фестивал што му се дава на Израел, има неверојатни пророчки цели скриени во неговите празнувања. Многу од овие искупителни цели беа исполнети со првото доаѓање на Исус кога го даде својот живот на Крстот за нашите гревови. Дури и Неговото славно Воскресение било навестено во принесувањето на првите плодови на Пасха во античко време.

Според Мојсеевиот закон, Бог барал од народот на Израел да се соберат на свет собир за време на трите главни сезони на жетва секоја година - имено Пасха, Педесетница и Сеници (Излез 23:14-16). Секој фестивал беше прослава на благодарност за различните сезони на жетва во земјоделскиот календар на Израел.

Празникот на првите плодови

Неделата на Пасха всушност се состои од три празници - празници Пасха, Безквасници и Први плодови. Во тоа време, еврејските семејства требало да учествуваат во пасхалната трпеза, да јадат бесквасен леб седум дена, а исто така да го принесат првиот овошен принос од пролетната жетва на жито. Пасхата честопати се нарекувала чаг хабикурим, или „празник на првиот плод“.

„Кажи им на синовите Израилеви: „Кога ќе влезете во земјата што ви ја давам и ќе ја жнеете нејзината жетва, тогаш однесете му на свештеникот снопче од првиот плод на вашата жетва. Тој ќе го мавта снопчето пред Бога, за да биде прифатено од вас, еден ден по Саботата ќе го мавта снопчето. (Левитска 23:10,11)

Секоја година, на првиот ден по Шабат за време на неделата на Пасхата, пред Бога треба да се мавта со снопче од први плодови (бикурим на хебрејски). Првото овошје го претставуваше не само првиот производ секоја година, туку и целата жетва. Павле објаснува во Римјаните 11:16 дека „ако првиот плод е свет, свет е и грутката...“ Ова значи дека со издвојување на првоплодната жртва на Господа, целата жетва ќе биде осветена во Господовите очи.

Мавтањето со првите плодови пред Бог беше изјава дека целиот производ од следната година му припаѓа Нему. Тој го поседува сето тоа, а Неговиот благослов на семето е клучен, бидејќи исто така Бог е тој што дава зголемување.

Истото важело за сите говеда, па дури и за секое семејство. Бог рече: „Посветете ми ги сите првородени, што и да ја отвори утробата меѓу синовите на Израел, […] тоа е Мое“. (Излез 13:2). Значи, за секое прво дете, во храмот била донесена симболична жртва за да го претставува првороденото семејство.

Почитувајќи го Бога со нашите први плодови, изјавуваме дека нашите семејства и целиот наш имот му припаѓаат Нему. Ова има голем потенцијал како голем благослов за нас. Ако решиме да му го посветиме семејството и својот имот на Бога, ние ги предаваме на Неговото Царство и ставаме сè под Неговата рака на благослов. Тоа значи дека му даваме се од себе на Бога, исто како што Авел го дал првородениот (бикурим) од своето стадо и тој нашол милост и прифаќање кај Бога (Битие 4:4).

Израел првороден

Интересно е тоа што Бог всушност го опишал народот на Израел како негов првороден. „Вака вели Господ: „Израел е мојот син, мојот првороден“ (Излез 4:22).

Тоа значи дека Бог му дал на Израел ранг на првороден меѓу народите. Со тоа, Бог на прекрасен начин ја објавил својата намера да ги благослови сите народи на земјата. Сети се што рекол Павле: „Ако првиот плод е свет, тогаш грутката е света“. (Римјаните 11:16)

Повикувајќи и благословувајќи го Израел како Свој првороден, Создателот изјавил дека Тој исто така ќе повика и благослови откупен народ од сите народи. Ова одговара на повикот што Бог му го поставил на Израел од почетокот: „Во тебе ќе бидат благословени сите семејства на земјата“. (Битие 12:3)

Навистина, токму преку единственото „семе“ на Авраам, Исус Месијата, овој благослов дојде до целото човештво (Галатјаните 3:13-16).

Но, повикувањето на Израел како првороден меѓу народите дава и надеж за обновување на Израел. Да се ​​биде првороден ја обезбеди предноста на двоен благослов ( 5. Мојсеева 21:15-17 ).

Пророкот Еремија понатаму објавил: „Еве, ќе ги доведам од северната земја и ќе ги соберам од краиштата на земјата... Ќе ги направам да одат покрај водните реки, по прав пат по кој нема да се сопнуваат; зашто јас сум Татко на Израел, а Ефрем е Мој првороден“. (Еремија 31:8-9)

Други еврејски пророци исто така предвиделе идно обновување на Израел што вклучува двоен благослов за нацијата (Исаија 61:7; Захарија 9:12).

Бидејќи наследството на првороденото е обезбедено од Бог, на ист начин знаеме дека Тој ќе ги исполни сите Негови ветувања дадени на Израел.

Исус, првородениот од мртвите

За време на празникот Пасха, првиот ден по Шабат, односно првиот ден од новата седмица, во храмот се брануваше првопловниот принос. Евангелијата пишува дека токму тој ден Исус станал од мртвите.

„Сега по саботата, кога почна да се разденува првиот ден од седмицата, Марија Магдалена и другата Марија дојдоа да го видат гробот...“ (Матеј 28:1). Така, Исус станал „првороден од мртвите“ (Колошаните 1:18; види исто така 1. Коринтјаните 15:20).

Исус прв ја победи смртта и како таков влезе на небесата и му се претстави на Отецот. Но, тој го направи тоа не само за себе, туку во него, како првороден, беа претставени сите милиони кои „ќе поверуваат во Него и нема да загинат, туку ќе имаат вечен живот“ (Јован 3:16).

Затоа Библијата го нарекува „првороден меѓу многуте браќа“. (Римјаните 8:29)

„Зашто нему му прилега, на Кого му е сè и преку Кого е сè, да донесе слава на многу синови, да го направи началникот на нивното спасение совршен преку страдањата. зашто и Оној што осветува и оние што се осветуваат се сите во едно, поради што не се срами да ги нарече браќа, велејќи: „Повторно ќе го известам вашето име...“ „Еве ме јас и децата што ми ги даде Бог“ (Евреите 2:10-13).

Навистина, Исус е „првороден од целото создание“, и затоа ја има надмоќта во сè (Колошаните 1:15, 18). Така, иако можеме да го наречеме наш постар брат, ние го почитуваме и се поклонуваме како наш Господ, Цар и Спасител.